Sonhaber'i takip etmek ve haberlerimizin doğrudan telefonunuza gelmesini sağlamak için buraya tıklayın.
Son yıllarda Hollanda dahil birçok ülkede çocuklar arasındaki aşılama oranı azaldı. Uzmanlara göre yüksek aşılama oranı, bulaşıcı hastalıkların yayılmasını önlemek ve savunmasız grupları korumak açısından hayati önem taşıyor. Hollanda’da Ulusal Halk Sağlığı ve Çevre Enstitüsü (RIVM) ile Merkezi İstatistik Bürosu (CBS) tarafından yapılan ortak araştırmaya göre, çocuklarda aşılanma oranı sosyoekonomik gruplar arasında ciddi farklılıklar gösteriyor.
Araştırma nasıl yapıldı?
RIVM araştırmacısı Joyce Pijpers, kurumun aşı verilerini Merkezi İstatistik Bürosu (CBS)’nin sosyodemografik verileriyle birleştirerek, Hollanda’da hangi toplumsal gruplarda aşılama oranlarının daha düşük olduğunu ve bu farkların yıllar içinde nasıl değiştiğini inceledi.
Araştırmada veriler, özel olarak korunan bir sistemde işlendi ve kişisel bilgiler gizlenerek her bireye özgü bir kod atandı. Ardından bu kodlar, eğitim düzeyi, gelir, aile yapısı, şehirleşme oranı ve annenin meslek durumu gibi ulusal kayıtlarla eşleştirildi.
CBS’den demograf ve sosyolog Ruben van Gaalen, Hollanda’da ilk kez çocukların aşılama verilerinin sosyodemografik özelliklerle bu kadar ayrıntılı biçimde eşleştirildiği bir çalışma yapıldığını kaydetti. Van Gaalen, “Bu sayede politika yapıcılar açısından değerli veriler elde edildi” dedi.
Aşı oranı sosyoekonomik duruma göre değişiyor
Pijpers, araştırmanın sonuçlarına ilişkin değerlendirmesinde, sosyodemografik faktörler hesaba katıldığında Hollanda’da 2009 ile 2020 yılları arasında, 2 yaşındaki çocuklar arasındaki kızamık, kabakulak ve kızamıkçık aşı oranının belirgin biçimde azaldığını söyledi.
Elde edilen sonuçlara göre, Hollanda’da aşılanma oranındaki gerilemenin en belirgin biçimde görüldüğü grupların başında Fas ve Türk kökenli çocuklar geldi.
2009 doğumlular arasında Türk çocukları, Hollandalı akranlarına göre daha yüksek aşılanma oranına sahipken; 2020 doğumlularda bu oran yüzde 12 daha düşük çıktı.
Aynı durum Fas kökenli çocuklarda da görüldü. 2020 doğumlular arasında bu oran, Hollandalı akranlarına göre yüzde 25 daha azdı.
Araştırmaya göre, kreşe gitmeyen çocuklar ve dört veya daha fazla çocuğu olan büyük ailelerde büyüyen çocuklar, kreşe giden veya daha küçük ailelerde yaşayan çocuklara kıyasla daha az aşılandı. 2020 doğumlu çocuklar arasında bu fark yüzde 12 olarak ölçüldü.
Araştırma ayrıca, kendi işini yapan ve maaşlı çalışan annelerin çocukları arasında da belirgin bir fark bulundu. Kendi işini yapan annelerin çocuklarında aşılama oranı, maaşlı çalışan annelere göre yüzde 8 daha düşük çıktı.
Ailelerin gelir düzeyine göre incelendiğinde ise en düşük gelirli ailelerin çocukları, en zengin ailelere göre yüzde 7 daha az aşılandı.
Araştırmada kızamık, kabakulak ve kızamıkçık aşıları hakkındaki eğilimin; difteri, boğmaca, tetanos ve çocuk felci (DKTP) aşılarında da görüldüğü kaydedildi.
Nedenleri anlamak bulaşıcı hastalık riskini azaltabilir
Joyce Pijpers, sonuçların sosyal eşitsizliklerin aşı oranlarını ciddi biçimde etkilediğini belirtti. Aşı yaptırmayan çocuklar belirli gruplarda yoğunlaştığında, bu durumun yerel salgın riskini artırdığına dikkat çeken Pijpers, “Bu nedenle özellikle düşük aşılama oranına sahip gruplarda ebeveynlerin neden aşı yaptırmadığını anlamak çok önemli” uyarısında bulundu.
Van Gaalen ise, RIVM ve CBS arasındaki veri işbirliğinin önemine dikkat çekerek, “Bu tür karmaşık analizlerin teknik olarak mümkün hale gelmesi ve aynı zamanda bilimsel içgörünün güçlenmesi, iki kurumun uzmanlığını birleştirmesi sayesinde oluyor” dedi.
©Sonhaber.eu
