Tek başına bir şeyler öğretecek birilerini bulamaz,
Tek başına öğrenemez,
Tek başına hastalandığında kendisini iyileştirecek kimsesi olamaz,
Tek başına ne bir doktor, ne bir ilaç bulamaz,
Tek başına ölse bile namazını kılacak kimseleri olmaz,
Tek başına helallik alamaz, istese de kendisini gömemez!
Bir insan tek başına bir hiçtir, tek başına yoktur var olduğunu hissetse de özünde yoktur, kimsesizdir!
Doğada bile hiçbir şey tek başına yaşayamaz..!
Nehirler suyunu içemez,
Ağaçlar kendi meyvelerini yiyemez,
Güneş kendisini ısıtmaz,
Ay kendisi için parlamaz.
Çiçekler kendisi için kokmaz,
Toprak kendisini hiç doğurmaz,
Rüzgar kendisi için esmez,
Bulutlar kendi yağmurlarında ıslanmaz.
İnsanlığın ve doğanın kanunlarında şunlar vardır:
Hiçbir şey sadece kendisi için yaşayamaz...!
Her şey birbiri için yaşar, birbiri için yaşamak zorundadır.
Bu gerçek dünya kurulduğundan beri var olan ve yaşamın kanunudur.
Bütünlüğün anlamı ve olmazsa olmazıdır.
Ben, biz varsak eğer ‘ben’ olurum.
Biz yoksak ‘ben’ tek başına bir hiçim ve yokum,
ben senin için, sen benim için varız…
Hepimiz birbirimiz için olsun diye var oldu bu dünya biz insanlar,evrendeki bütün canlılar ve doğa birbirimizi tamamlamak için geldik sadece, yoksa hiçbir anlamı olmazdı yaşamın.
Yoksa, var mıyım, yok muyum bilmeden ve anlamadan, anlamsızca gelip geçerdik;
Kendi kendine,
Tek başına,
Yalnızca...
Sevgilerimle
Aykut TORUNOĞULLARI
